Vermits God zal oordelen op grond van het gedrag van de mensen (en de intenties ervoor) is het nodig kennis te vergaren over hoe God wil dat de mens zich gedraagt.

4.2. Kennisoverdracht

In de Islam werd het Woord van God niet exclusief via mannen aan de mensheid doorgegeven. Zo argumenteerde Imam ibn Hazm, een vooraanstaand muslimgeleerde die met zijn standpunt niet alleen staat, op grond van de Quran en de Sunnah dat Islam ook een aantal vrouwelijke Profeten heeft gekend.









Vrouwen worden ook unaniem aanvaard als aanbrengers van ahadith (uitspraken van de Profeet Mohammed). De ahadith vormen samen met de Quran de basis van het islamisch stelsel. Getuigenissen van vrouwen over wat de Profeet zei, staan op gelijke voet met wat mannen rapporteerden over uitspraken en gedragingen van de Profeet.

Op welke gedachtenkronkels deze “vooraanstaande moslimgeleerde” zich gebaseerd heeft, vertelt Linda er niet bij. Quranvers 16.43 zegt nochtans het tegendeel:

Dat er vrouwelijke profeten zouden geweest zijn, is natuurlijk mooi, maar dit bewijst nog niet dat de Islam mannen en vrouwen gelijkwaardig acht. Dit is gewoon een foute redenering. Het feit dat Benazir Bhutto ooit eerste minister was van Pakistan maakt van Pakistan nog geen vrouwvriendelijk land. Of wel soms?

Wat Linda hier vertelt klopt volledig. Een belangrijk gedeelte van de Hadith is door Aisha, het favoriete kindvrouwtje van Mohammed, overgeleverd. Zij was namelijk altijd in zijn buurt en ondanks haar prille leeftijd enorm schrander.

Maar, ... , het is niet omdat Aisha een groot gedeelte van de Hadith overgeleverd heeft dat deze dan ook allemaal gunstig uitdraaien voor de vrouw. Volgende twee Hadith geven aan hoe cynisch het argument van Linda wel is.

Voorbeeld 1: in een lange Hadith uit de verzameling van Muslim vertelt Aisha dat Mohammed haar eens zo hard geslagen had dat zij pijn had. Het feit dat Aisha dit rapporteert, verandert niets aan het feit dat de boodschap heel vrouwonvriendelijk is.
Deze Hadith bevestigt ook vers 4:34 waarin staat dat mannen indien nodig hun ongehoorzame vrouwen dienen te slaan om hen op het rechte pad te brengen.

Voorbeeld 2: in een andere Hadith uit de verzameling van Muslim beklaagt Aisha er zich bij Mohammed over dat hij vrouwen met honden en ezels vergelijkt. Als je weet dat iemand een hond noemen in de Arabische wereld een zware belediging is, dan weet je hoe Mohammed en dus ook de Islam over vrouwen denkt. Sahih Muslim, boek 4, hadith 1038 : “Masruq heeft overgeleverd: Het was vermeld vóór A'isha dat het gebed ongeldig is (in het geval van het voorbijkomen) van een hond, een ezel en een vrouw [vóór degene die aan het bidden is, zonder dat er een afscheiding is]. Daarover zei A'isha: Je hebt ons vergeleken met ezels en honden...”

Dat mannen en vrouwen gelijke toegang hebben tot kennis zegt weeral niets over de relatie tussen man en vrouw in de Islam.







En weer krijgen we misleidende en zelfs foutieve informatie.

Dit vers is een boodschap die enkel bestemd is voor Mohammed en niet voor de moslims in het algemeen. Linda haalt eens te meer een vers uit de context en geeft er een eigen invulling aan.

Op geen enkele wijze houdt dit vers “een permanente leerplicht” in. Dit is er totaal bij verzonnen. Men zegt zelfs dat de juiste vertaling van het arabische „Iqra“ „reciteer“ en niet „lees“ is. En dat dit gaat over het reciteren van de Quran zelf. Het is gewoon absurd om aan een vers waarin Allah aan Mohammed de opdracht geeft om de Quran op te zeggen een verhaal op te hangen waarin staat dat Allah aan mannen én vrouwen zonder onderscheid de opdracht tot levenslange scholing gegeven heeft.

Maar dit is een klassieker. Je zal dezelfde uitleg regelmatig terugvinden in allerlei literatuur die probeert te bewijzen dat de Islam de intellectuele ontwikkeling bevordert. Het feit dat dergelijke kunstgrepen nodig zijn, geeft volgens ons aan dat de situatie van de vrouw in de Islam echt wel problematisch moet zijn.

5. De gedragsregels van het islamisch model
5.1. Algemene regel inzake mannen en vrouwen

In overeenstemming met het gegeven dat er voor God geen enkel verschil is in de manier waarop Hij mannen en vrouwen beoordeelt, is de algemene regel die het gedrag van mannen en vrouwen tijdens dit leven reguleert, dat mannen en vrouwen in alle aangelegenheden gelijken zijn. Deze regel is onder meer gebaseerd op de uitspraak van Profeet Mohammed, die zei:

"Vrouwen zijn de tweelinghelften van mannen" (Gemeld door Imaam Ahmad).

Uitzonderingen bevestigen ook hier de regel. Hierna worden een aantal van deze gevallen besproken. Er wordt telkens nagegaan of deze uitzonderingen een fundamentele benadeling van de vrouw inhouden.

De regel is dus dat mannen en vrouwen in alle aangelegenheden gelijk zijn,

5.2. Financieel-economische rechten en geborgenheid van de vrouw

Van de regels die God openbaarde en waaraan muslims zich moeten houden willen zij een kans maken in het Paradijs te geraken, zijn er een hele reeks die de onderlinge relaties tussen mensen regelen. Daartoe behoren regels die de relaties tussen leden van een gezin (en bij uitbreiding van een familie) regelen. Ze liggen vast in wat men het islamisch familierecht noemt. Deze regels hangen nauw samen met de economische situatie van de vrouw. Vermits sommigen in dit luik ongelijkheden menen te ontwarren, wordt nagegaan of hier van fundamentele achterstelling sprake is.

Wij vatten even de basisregels van het islamisch familierecht samen:

De man moet voor zijn vrouw (bij uitbreiding familie) zorgen en haar beschermen want Allah heeft de man boven de vrouw doen uitmunten (4.34). In de Quran en de Hadith (samengevat in Shariah-wetboeken) is zeer duidelijk en in detail omschreven hoever dit “zorgen en beschermen” moet gaan. En dit gaat heel ver. Veel verder dan Linda ons wil laten geloven.

Kunnen vrouwen dan niet voor zichzelf zorgen? Volgens Allah en de Quran blijkbaar niet of niet zo goed als een man dit kan. Als we dit maar voldoende herhalen geloven we het wel en wordt dit een self-fulfilling prophecy. In veel islamische landen gelooft men dit in elk geval.

De dagelijkse praktijk bewijst het tegendeel. Over heel de wereld, ook in islamische landen zijn alleenstaande vrouwen (ongehuwd, weduwe, gescheiden, verstoten, ... ) al dan niet met kinderen die heel goed hun plan trekken.

De ironie will zelfs dat de eerste vrouw van Mohammed, Khadidja, een rijke weduwe/zakenvrouw was die haar eigen zaakjes beredderde en helemaal geen man nodig had. Natuurlijk wenst ieder zich een levenspartner of levensgezel en bij Khadidja was dit niet anders.
Daarom vroeg ze als rijke (40-jarige) weduwe de jonge en aantrekkelijke (25-jarige) Mohammed ten huwelijk.

Mohammed was in vergelijking met Khadidja een arme stakker. Opgelet, we praten over de tijd vóór de Islam met in het achterhoofd dat de Islam “de situatie van de vrouw spectaculair verbeterd heeft”.

Wat had Khadidja aan Mohammed te bieden?

Ten eerste haar fortuin: toen zij stierf was haar vermogen zo goed als opgebruikt. Mohammed had dus op financieel gebied een negatieve bijdrage in het huishouden. Khadidja heeft zijn profetische carrière gefinancierd. Mohammed hoefde niet te werken en had tijd om in de bergen te mediteren, volgelingen te werven en deze financieel te ondersteunen.

islamische websites stellen zonder blozen dat “de Islam groot geworden is door het zwaard van Ali [de schoonzoon van Mohammed] en de rijkdom van Khadidja”. De Islam gebaseerd op geweld en het geld van een vrouw, niet op spiritualiteit. ... Zeggen moslims zelf.

Ten tweede heeft zij hem emotioneel ondersteund. Dit was ook nodig aangezien de eerste openbaringen zo traumatisch waren dat Mohammed dacht dat hij gek geworden was en zelfmoordpogingen ondernomen heeft. Dit staat te lezen in de islamische bronnen waaronder Ibn Ishaq op p 106. Zij heeft hem door deze moeilijke periode heen geholpen en in zijn profeetschap ondersteund. Zij heeft hem als het ware gelanceerd als Profeet. Indien Mohammed had moeten werken, dan was hij waarschijnlijk nooit profeet geworden.

Samengevat: Khadidja zorgde financieel en emotioneel voor Mohammed. Alles wijst erop dat zij dolverliefd was op deze jonge kerel en hij ook op haar en dat hun huwelijk uitstekend was. Met dit soort model van huwelijk is helemaal niets mis. Het lijkt trouwens heel goed op het Westers model waarbij beide partners aan het huwelijk bijdragen volgens ieders mogelijkheden en zonder te veel taboes.

De relatie tussen Mohammed en Khadidja was dus het tegengestelde van het islamisch model dat Mohammed een tiental jaar later achtergelaten heeft toen hij stierf. Waarbij de vrouw afhankelijk gemaakt wordt van de man én hem gehoorzaamheid verschuldigd is. Waarbij de man financieel moet zorgen voor zijn vrouw die in ruil geduldig zijn grillen moet verdragen omdat zij altijd het risico loopt om op een blauwe maandag verstoten te worden.

Einde deel 3